Syndrom postaborcyjny

KONSEKWENCJE ABORCJI

Skutki przerwania ciąży są wciąż mało nagłaśniane i nie poświęca się temu zbytniej uwagi. Środki masowego przekazu, zwłaszcza te będące na usługach środowisk proaborcyjnych, często pokazują w związku z tym zupełnie inną rzeczywistość. Tymczasem wiele kobiet po aborcji doświadcza poważnych problemów, zarówno fizycznych, jak i psychicznych.

Zespół poaborcyjny (syndrom postaborcyjny) według dr Rosy Stummer jest kompleksem wielu symptomów typu somatycznego, psychosomatycznego (zaburzenia seksualności, bóle brzucha, migreny, zaburzenia snu czy nocne koszmary) oraz psychicznego (poczucie winy i żalu, pustka, depresja, stany lękowe, obniżenie poczucia własnej wartości, tendencje autoagresywne, skłonność do używek, myśli samobójcze, samobójstwa, zaburzenia relacji, płacz, irytacja). Dr Stummer twierdzi, iż przez tłumione chroniczne poczucie winy aborcja prowadzi również do obniżenia stanu odporności i dlatego grozi między innymi rakiem piersi. W przypadku dokonania aborcji w pierwszym trymestrze ciąży ryzyko raka piersi jest bardzo wysokie.

POWIKŁANIA PO ABORCJI

Dr John Willke, pisarz, lekarz i działacz antyaborcyjny, założyciel ruchu pro-life, już w latach 80 wyróżnił trzy rodzaje powikłań po aborcji, a mianowicie:

1. wczesne;
2. późne;
3. odległe.

Do wczesnych powikłań zaliczył:

• komplikacje wymagające interwencji chirurgicznych;
• krwotok z następową transfuzją;
• zakażenie;
• zatrzymanie akcji serca;
• wstrząs toksyczny;
• drgawki lub omdlenia;
• śmierć.

Późne powikłania po aborcji to:

• różne infekcje bakteryjne narządów rodnych;
• zakrzepy, które przez układ krążenia mogą się dostać do płuc i spowodować śmierć.

Powikłania odległe to:

• komplikacje przy kolejnych ciążach;
• zapalenia jajowodów;
• poronienia i przedwczesne porody;
• niewydolność szyjki macicy;
• ciąże pozamaciczne;
• zaburzenia płodności;
• rak piersi.

Aborcja jest bardzo bolesnym doświadczeniem, zarówno dla matki, jak i ojca, gdyż pozostają oni nadal rodzicami.

Tragiczne w skutkach są także zaburzenia psychiczne. Wyróżnia się tutaj dwa rodzaje zaburzeń psychicznych po aborcji, czyli PAD (post abortion distress) i PAS (post abortion syndrom).

PAD to szereg objawów, które występują bezpośrednio po aborcji, są związane z głębokim żalem, prowadzącym do rozpaczy i ogromnego cierpienia psychicznego, nawet doprowadzającego do samobójstwa.

PAS to objawy, które występują w późniejszym okresie i mogą trwać całe życie. Są to głębokie zaburzenia emocjonalne, w tym żal, poczucie winy, depresje, stany lękowe. W długim okresie mogą nawet przerodzić się w choroby psychiczne jak schizofrenię, psychozę maniakalno-depresyjną czy zespoły natręctw.

Lekarze również mówią o zaburzeniach w sferze seksualnej: niechęci do współżycia seksualnego z ojcem dziecka, zmianie partnerów, przypadkowych stosunkach seksualnych.

Mężczyźni także doświadczają syndromu postaborcyjnego, lecz trochę inaczej niż kobiety. Łatwiej popadają w różne uzależnienia: alkoholizm, pracoholizm itp. Mają także trudności w kontaktach z innymi ludźmi, odczuwają niezadowolenie z siebie i zmniejszone poczucie wartości. Chorują często na nerwice i depresje.

Na obraz kliniczny syndromu postaborcyjnego składają się także następujące objawy niespecyficzne:

• żałoba, która jest w tym przypadku bardzo trudna do przeżycia i stan ten często przechodzi w depresję;
• wina, która w zależności od jej stopnia, przechodzi w uzależnienia, obwinianie innych, zaprzeczanie, zaniedbywanie siebie;
• strach związany z uświdomieniem własnej agresji;
• złość z powodu poczucia żalu i pustki;
• lęk przed nowym macierzyństwem.

Amerykańska pisarka Susan Stanford pisze, że : „Życie po aborcji to jeden wielki koszmar. Żadna kobieta nie może uleczyć się z niej sama…”.