Ustawa antyaborcyjna
USTAWA Z DNIA 7 STYCZNIA 1993 R. O PLANOWANIU RODZINY, OCHRONIE PŁODU LUDZKIEGO I WARUNKACH DOPUSZCZALNOŚCI PRZERYWANIA CIĄŻY. (USTAWA ANTYABORCYJNA)
(DZ.U.1993.17.78) zmiany ustawy z dnia 1.02.2021
ŻYCIE JEST DOBREM CZŁOWIEKA
W myśl ww. ustawy życie jest fundamentalnym dobrem człowieka, a troska o życie i zdrowie należy do podstawowych obowiązków państwa, społeczeństwa i obywatela. Ustawa podkreśla prawo każdego do odpowiedzialnego decydowania o posiadaniu dzieci oraz prawo dostępu do informacji, edukacji, poradnictwa i środków umożliwiających korzystanie z tego prawa.
Prawo do życia podlega ochronie, w tym również w fazie prenatalnej w granicach określonych w ustawie, o czym ustawodawca mówi w art.1. ww. ustawy.
POMOC DLA KOBIET
Organy administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego, w zakresie swoich kompetencji, są zobowiązane do zapewnienia kobietom w ciąży opieki medycznej, socjalnej i prawnej w szczególności poprzez:
1) opiekę prenatalną nad płodem oraz opiekę medyczną nad kobietą w ciąży;
2) pomoc materialną i opiekę nad kobietami w ciąży znajdującymi się w trudnych warunkach materialnych, na zasadach określonych w ustawie;
3) dostęp do szczegółowych informacji na temat uprawnień, zasiłków i świadczeń przysługujących kobietom w ciąży, matkom, ojcom oraz ich dzieciom oraz do informacji dotyczących instytucji i organizacji pomagających w rozwiązywaniu problemów psychologicznych i społecznych, a także zajmujących się sprawami przysposobienia.
Organy administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego, w zakresie swoich kompetencji określonych w przepisach szczególnych, są zobowiązane zapewnić swobodny dostęp do informacji i badań prenatalnych, szczególnie wtedy, gdy istnieje podwyższone ryzyko bądź podejrzenie wystąpienia wady genetycznej lub rozwojowej płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu płodu.
Szkoła ma obowiązek udzielić uczennicy w ciąży urlopu oraz innej pomocy niezbędnej do ukończenia przez nią edukacji, w miarę możliwości nie powodując opóźnień w zaliczaniu przedmiotów. Jeżeli ciąża, poród lub połóg powoduje niemożliwość zaliczenia w terminie egzaminów ważnych dla ciągłości nauki, szkoła zobowiązana jest do wyznaczenia dodatkowego terminu egzaminu dogodnego dla kobiety, w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy, o czym mowa w art.2 w/w ustawy.
WARUNKI PRZERWANIA CIĄŻY
Art. 4a. ustawy mówi, iż przerwanie ciąży może być dokonane wyłącznie przez lekarza w przypadku, gdy:
- ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej;
- zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego.
Przerwania ciąży dokonuje lekarz w szpitalu.
Do przerwania ciąży wymagana jest pisemna zgoda kobiety.
W przypadku małoletniej lub kobiety ubezwłasnowolnionej całkowicie wymagana jest pisemna zgoda jej przedstawiciela ustawowego. W przypadku małoletniej powyżej 13. roku życia wymagana jest również pisemna zgoda tej osoby. W przypadku małoletniej poniżej 13. roku życia wymagana jest zgoda sądu opiekuńczego, a małoletnia ma prawo do wyrażenia własnej opinii. W przypadku kobiety ubezwłasnowolnionej całkowicie wymagana jest także pisemna zgoda tej osoby, chyba że na wyrażenie zgody nie pozwala stan jej zdrowia psychicznego. W razie braku zgody przedstawiciela ustawowego do przerwania ciąży wymagana jest zgoda sądu opiekuńczego.
KOMPROMIS ABORCYJNY ZDELEGALIZOWANY
Dotychczas, do dnia 27 stycznia 2021 r., przed publikacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego TK z dn. 22.10.2020 r. sygn. akt K 1/20 (Dz. U. z 2021 r. poz. 175), obowiązywał tzw. Kompromis Aborcyjny, który dopuszczał aborcję również w momencie, gdy istniało prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu. Jednakże przepis ten został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za sprzeczny z konstytucją i z dniem publikacji jego wyroku, czyli z dniem 27 stycznia 2021 r., przepis został uchylony.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
Trybunał przypomniał też, iż żaden przepis nie przewiduje odpowiedzialności karnej matki za przerwanie ciąży, a konsekwencje prawne mogą zostać wyciągnięte jedynie wobec osób, które dokonały aborcji (lekarz), pomagały lub nakłaniały do przerwania ciąży. Powyższe potwierdza dodany Art. 149a. §1 i §2. Kodeksu Karnego:
Kto powoduje śmierć dziecka poczętego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2.
Nie podlega karze matka dziecka poczętego.
Kto stosując przemoc wobec kobiety ciężarnej, powoduje śmierć dziecka poczętego albo w inny sposób powoduje śmierć dziecka poczętego bez zgody kobiety ciężarnej lub przemocą, groźbą bezprawną albo podstępem doprowadza matkę dziecka poczętego do pozbawienia życia tego dziecka, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8., o czym mowa w Art. 149b. Kodeksu Karnego.
Natomiast zgodnie z Art. 156a. §1. K.K. kto powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega karze ograniczenia wolności do lat 2.